FryderykChopin

Fryderyk Chopin urodził się 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli. Żył zaledwie 39 lat, a zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu. Jest jednym z najbardziej znanych kompozytorów i pianistów na świecie. Już od wczesnej młodości wykazywał zainteresowanie muzyką, co zaowocowało pierwszymi lekcjami gry na fortepianie, które młody Fryderyk rozpoczął w wieku 5 lat. Jego nauka szła bardzo owocnie i już dwa lata później wydał swój pierwszy utwór, który ukazał się drukiem. Był to Polonez g-moll. Wcześniej Chopin tworzył proste utwory, ale dopiero ten doczekał się oficjalnego wydrukowania. Dalsza kariera młodego pianisty rozwijała się bardzo szybko. Jeszcze w roju wydania pierwszego utworu, Chopin zagrał swój pierwszy oficjalny koncert. Później rozpoczął naukę kompozycji oraz stał się uczniem jednego z warszawskich liceów. Kontynuował swoją pasję i w 1826 roku edukację w Szkole Głównej Muzyki. Już podczas pobytu w liceum okazało się, że Fryderyk poza talentem muzycznym, posiada również talent literacki, czego dowodem są jego słynne listy. Koniec lat 30-tych to pierwsze sukcesy Chopina, a także pierwsza prawdziwa miłość, która miała wpływ na jego twórczość. W listopadzie 1930 roku na zawsze opuścił on Polskę. Udał się do Drezna. Później pojawił się również w Monachium, żeby ostatecznie trafić do Paryża. Tam też Chopin przeżył lata dojrzałości twórczej, która doprowadziła go do sporej popularności w całej Francji. Grywał koncerty. Później jednak zrezygnował w dużym stopniu z gry, na rzecz komponowania. Żył również życiem polskiej emigracji, angażował się w sprawy narodowe. W 836 roku zaręczył się z Marią Wodzińską, która była uzdolniona muzycznie i malarsko. Niedługo później Chopin zaczął poważnie chorować. Przebywał wówczas na Majorce. Kiedy poczuł się lepiej, wrócił wraz z ukochaną do Francji. Jego zdrowie nie pozwalało mu być tak aktywnym jak dawniej, ale w 1949 roku udał się na wyczerpującą podróż do Wielkiej Brytanii. Po powrocie czuł, że zbliża się śmierć. Zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu.

Niewątpliwie Fryderyk Chopin był indywidualistą, utalentowanym człowiekiem, z pasją, z misją ... jakkolwiek by to nazwać. Jednym słowem geniusz! Skądś jednak to miał! Dobrym posunięciem rodziców Fryderyka Chopina były przenosiny z Żelazowej Woli do Warszawy. Wiadomo - miasto, większe perspektywy, możliwości, szkoły. Pod tym względem chyba nic się nie zmieniło w Polsce do czasów nam obecnych. Życiorys Chopina pokazuje nam, że zmiany miejsc dobrze wpływają na człowieka. Bardzo dobrze. Zajmijmy się najpierw przeprowadzką do WARSZAWY. Ojciec Mikołaj (Nicolas) dostał posadę jako nauczyciej francuskiego. Fryderyk dzięki temu poszedł do warszawskiej szkoły. Wojciech Żywny udzielający w latach 1816 - 1822 lekcji pianina młodemu przyszłemu kompozytorowi stwierdził, że uczeń przerósł mistrza. Facet nie miał już czgo szukac, sam widział, że Fryderyk posiadł w błyskawicznym tempie wszytskie umiejętności jakie miał nauczyciel, a co więcej potraił znacznie więcej, miał lepszy zmysł i wyczucie muzyczne.