Fryderyk Chopin urodził się 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli. Żył zaledwie 39 lat, a zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu. Jest jednym z najbardziej znanych kompozytorów i pianistów na świecie. Już od wczesnej młodości wykazywał zainteresowanie muzyką, co zaowocowało pierwszymi lekcjami gry na fortepianie, które młody Fryderyk rozpoczął w wieku 5 lat. Jego nauka szła bardzo owocnie i już dwa lata później wydał swój pierwszy utwór, który ukazał się drukiem. Był to Polonez g-moll. Wcześniej Chopin tworzył proste utwory, ale dopiero ten doczekał się oficjalnego wydrukowania. Dalsza kariera młodego pianisty rozwijała się bardzo szybko. Jeszcze w roju wydania pierwszego utworu, Chopin zagrał swój pierwszy oficjalny koncert. Później rozpoczął naukę kompozycji oraz stał się uczniem jednego z warszawskich liceów. Kontynuował swoją pasję i w 1826 roku edukację w Szkole Głównej Muzyki. Już podczas pobytu w liceum okazało się, że Fryderyk poza talentem muzycznym, posiada również talent literacki, czego dowodem są jego słynne listy. Koniec lat 30-tych to pierwsze sukcesy Chopina, a także pierwsza prawdziwa miłość, która miała wpływ na jego twórczość. W listopadzie 1930 roku na zawsze opuścił on Polskę. Udał się do Drezna. Później pojawił się również w Monachium, żeby ostatecznie trafić do Paryża. Tam też Chopin przeżył lata dojrzałości twórczej, która doprowadziła go do sporej popularności w całej Francji. Grywał koncerty. Później jednak zrezygnował w dużym stopniu z gry, na rzecz komponowania. Żył również życiem polskiej emigracji, angażował się w sprawy narodowe. W 836 roku zaręczył się z Marią Wodzińską, która była uzdolniona muzycznie i malarsko. Niedługo później Chopin zaczął poważnie chorować. Przebywał wówczas na Majorce. Kiedy poczuł się lepiej, wrócił wraz z ukochaną do Francji. Jego zdrowie nie pozwalało mu być tak aktywnym jak dawniej, ale w 1949 roku udał się na wyczerpującą podróż do Wielkiej Brytanii. Po powrocie czuł, że zbliża się śmierć. Zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu.